JobbanPBF

Kehrim

Akademia Ardenfurcka

Dołączył: 2019-11-13

Liczba postów: 87

Misje Akademickie

Akademia Ardenfurcka od swoich początków funkcjonuje nie tylko jako ośrodek edukacyjny. W Karii pełnił wiele innych roli, służąc w roli doradców i zarządców, którzy ostatecznie przerodzili się w Magisterstwo, kierując szpitalami, bibliotekami, teatrami oraz zapewniając siłę roboczą poprzez Szycie. Wiele z tych ról bierze się z Misyjności leżącej u podstaw tej organizacji, ustanowionej przez jej założyciela, Alaryka Saliańskiego.
W jego wizji, Akademia miała być historykiem i sługą ludzkości, istnieć po to by człowieczeństwo mogło żyć w pokoju i dobrobycie – jednym z sposobów zapewnienia tego, były Misje Akademickie. Są to wyprawy członków Akademii w świat, których oryginalnym celem było zbieranie i spisywanie historii, aby pamięć o dziejach ludzkich nigdy nie przepadła, oraz wszelakich innych informacji, aby wiedza człowieczeństwa zawsze się rozrastała. Z biegiem wieków, Misje zaczęły przyjmować też bardziej praktyczną formę – pomoc bezpośrednią, poprzez np. praktykowanie medycyny czy ról doradczych.
Uczestnictwo w Misjach jest dozwolone dla każdego członka Akademii z tytułem przynajmniej magistra i, choć na tym etapie nie jest obowiązkowe, jest jedną z istotniejszych rzeczy na którą patrzy się przy ocenianiu całokształtu osiągnięć kandydatów na tytuły doktorów i profesorów. Ponad to, po wykonania własnego Szycia Profesorskiego, każdy nowo mianowany profesor ma obowiązek na jedną wyruszyć. Tak jak nowo narodzone dziecko musi poznawać świat, tak nowo zszyty musi uznać swoją niewiedzę i na nowo poświęcić się zgłębianiu tajemnic świata.

Od momentu koniunkcji, większość Misji Akademickich organizowanych przez uniwersytet ogranicza się do sub-kontynentu Karjdżickiego na którym Ardenfurt się znalazł. Ziemie te zostały przed przybyciem Karijczyków zdruzgotane przez plagę, która niemal całkowicie wybiła jej rdzenną ludność. Członkowie Akademii działają na tych ziemiach w celach poznania regionalnej fauny, flory, geografii i kultury, oraz, co według wielu z nich jest ważniejsze, w celu pomocy pozostałej jej populacji. Tymczasowe szpitale są otwierane w niewielu pozostałych miastach tej części świata, w której Wysłannicy Misyjni badają, leczą, a w niektórych przypadkach zszywają tych co odeszli by ci mogli dalej pomagać swoim bliźnim.
Pojedyncze Misje do bardziej oddalonych regionów zostały także zatwierdzone, głównie w celach archiwalnych i kartograficznych (uniwersyteccy kartografowie, głównie z katedr historii i polityki, upierają się, że ten aspekt misyjny powinien w obecnej sytuacji być uznawany za nie tylko oddzielny, ale i istotniejszy od archiwalnego). Grupy takie jak ta dowodzona przez profesora Heltsberga przemierzają wody i ziemie nowego świata, spisując jego formę i dzieje.
Przynajmniej częściowo uspokoiwszy sytuacje w swoim domem, Akademia coraz przychylniej patrzy na propozycje kolejnych Misji. Organizowane są wyprawy do coraz dalszych miejsc, między innymi do pozostałych nacji które w wyniku swoich koniunkcji także skończyły na tym nieznanym im świecie.

Wysłannicy Misyjni z Akademii podróżują więc, lub przynajmniej wkrótce będą, po całym znanym świecie. Odziani w swoje zwiewne, wielobarwne szaty, często skrywając swoje nieumarłe oblicza przed strachliwymi ludnościami za bogato zdobionymi maskami, uzbrojeni w papier i pióro, czynią to co jest ich Misją – poznają i pomagają.