JobbanPBF

Avogadro

Monarchia Realun

Dołączył: 2020-03-05

Liczba postów: 143

Dyplomacja Realuńska

Powołanie arborianina Shu no Seifuku, dotychczasowego Emisariusza na stanowisko Gremiusza Dyplomacji, oraz nadanie mu pełni uprawnień wykonawczych nad nowo utworzoną Administracyją Dyplomatyczną pokazało, że Wielka Monarchia w pełni weszła na drogę poważnego traktowania polityki międzynarodowej. Nadchodzą czasy, w których Król swym słowem potwierdza projekty, które przygotowują dla niego na rozkaz poszczególne Administracyje.

Shu zdecydował się na rozbudowę aparatu dyplomatycznego, dlatego też do wielu krain skierowano noty informacyjne oraz listy z zapytaniami.

Teikoku

Przyjaciółko Monarchii z Południa, Szogun Akamatsu Sayako!

Realun, współpracując z Zjednoczonym Cesarstwem Południa i Północy na przestrzeni wielu cykli, przekonał się że o wiele więcej łączy potęgę Północy z potęgą Południa. Wydaje się, że pałace w Ginkyō myślą w języku zbliżonym do języka jednego z najbliższych Pakacie narodów. Dlatego też pierwszą decyzją nowego Króla, w kontekście współpracy realuńsko-teikockiej, stało się ustanowienie stałego Ambasadora Wielkiej Monarchii w Ginkyō. Gdy będzie ze strony Srebrnego Kręgu takowa zgoda, znany kapłanom cesarstwa Ika Bhasa z ludu Arbore wyruszy by reprezentować na waszych ziemiach Wielką Monarchię. Zapraszamy was również do wzajemności w tymże - i czekamy na reprezentanta Waszego Ludu. Niechże Ambasadorowie dbają o kupców, którzy korzystają z przywileju wzajemnej umowy handlowej. Niechże Ambasadorowie przyczynią się do zbliżenia naszych kultur.

Ponadto przeprowadzone przez nas zostały badania, o których chcemy poinformować szacownych. Studiowaliśmy historię Arbore od ich przybycia na ten świat, i znaleźliśmy pojęcie Izakaji, określające drzewiej świat, w którym się pojawili. Dla uszu ludzi posługujących się zazwyczaj twardym językiem Quar, fonetycznie jest to bliskie językowi teikockiemu, i proponujemy podjęcie dalszych prac badawczych nad podobnymi zbieżnościami. Ogłasza się również, że Wielka Monarchia rezygnuje z określania tego świata Jobbanem - od teraz będziemy używać nazwy pochodzącej z języka Arbore, czyli wcześniej wspomnianej - Izakaja.

Udzielcie proszę Wielkiej Monarchii błogosławieństwa Moeru, a naszym kupcom niech sprzyja Unabara! Kult uznaje, że przodkowie Teikoku razem z pradawnymi realuńczykami razem będą ucztować w Pałacu Idolatry w Zaświatach!

Ardenfurt

Na ręce prof. Amandy von Kurchstein, przewodniczącej Misji Akademickiej do Wielkiej Monarchii Realun.

Działalność Misji Akademickiej rozpoczęta za zezwoleniem Króla Yrrata jest filarem współpracy czcigodnej Akademii Ardenfurckiej z Wielką Monarchią. Reprezentując dyplomację Pakaty, chcemy przekazać Pani Profesor kilka informacji, które nakazujemy przekazać stosownym osobom w Magisterium.
Primo - Król Rutar żąda od Ardenfurtu raportu (przekazanego drogą otwartą, bądź prywatną, wedle uznania gremiów Akademii) na temat dotychczasowej działalności Misji Akademickiej - informacji o badaniach prowadzonych na terenach Wielkiej Monarchii oraz ewentualnych problemach ze strony Gildii, Kultu bądź któregokolwiek z narodów.
Secundo - Król zainteresowany jest stanem studentów realuńskich, o których status nie jesteśmy zaniepokojeni, jednakże chcielibyśmy wiedzieć jak układa się współpraca z naszymi narodami ze strony profesorów Czcigodnej Akademii.
Tertio - chcemy ustanowić stałą Ambasadę w Ardenfurcie, której przewodniczył by Fakkudainasuti, doświadczony jako Taishogun Arbore Realunu. Kierowanie do Ambasady tak doświadczonego urzędnika Wielkiej Monarchii to zaszczyt, na który zasługuje Akademia. Zachęcamy również do wzajemnego ustanowienia placówki dyplomatycznej na terenie Pakaty.

Po ustanowieniu Ambasady w Ardenfurcie, chcielibyśmy przeznaczyć znaczne środki na utworzenie wielkiego Archiwum Historii Izakaji, które gromadziłoby mapy kontynentów Zandrii, Landfjallu i Suritanu, wyniki badań wszelakich i literaturę możliwie największej części języków tego świata. Akademia bezspornie zgodzi się, że inicjatywa taka korzystnie wpłynęłaby na naukę wszystkich krajów, które uczestniczyłyby w tym przedsięwzięciu. W nadchodzącym cyklu przeprowadzimy prace które przygotują zbiór literatury języka Quar oraz mapy Zandrii przygotowane przez Realuńską Radę Kartograficzną oraz Instytut Nazewnictwa i Kartografii działający przy Wielkiej Radzie Lantii.

Radjlóst

W imieniu Steru Monarchii kieruję swoje słowa do Folke Widara z Bergrisisund.

Stary Yrrat pałał wielką sympatią do wcześniejszego Folke, jednakże Rutar Quaregna ma otwarty umysł i zapatruje się na pozytywną współpracę również z Folke Widarem. Prosimy o możliwość ustanowienia Ambasady w Jötunnströnd, której przewodziłby Eryk Tryzny-Szykujący, dotychczasowy Jarl Glany Gorllewin. Zachęcamy do wysłania stałego przedstawiciela Republiki do Pakaty.

Wierzymy silnie w mądrość Radjów, mimo chwilowych błędów które zdarzają się nawet największym geniuszom strategii. Dotychczasowe pakty handlowe dotyczące drogi morskiej mogą zostać rozszerzone o drogi lądowe, zważywszy pojawienie się dwóch granic bezpośrednich - Caws Defaid graniczy z Midgardem, a Yeberezzja Xeremohnja z Gungir, Vänern i Vimur. Na znak naszej chęci współpracy sugerujemy, by prowincje graniczące wysłały po jednym delegacie wybranym przez Kompanie Radjańskie do Gildii Mniejszych owych dwóch realuńskich włości. Mając głos doradczy oraz status obserwatora bardzo korzystnie wpłyną na przejrzystość praktyk handlowych.

Jednocześnie przez fakt pojawienia się granic lądowych kierujemy przyjacielskie ostrzeżenie w kierunku Folke Widara. Jakiekolwiek nieustalone wkroczenie wojsk Radjańskich na terytoria Kserów bądź ludu Mynyddwr skończy się ponowną Nocą Popiołów. Wystąpienie przeciwko Wielkiej Monarchii jest grzechem - i o ile niewierzący w Kult mogliby nie obawiać się tego, to pamiętać należy jak posłannicy Idolatry postępują z grzesznikami.

Bagłanrajat

Do informacji Sejmu Marchii Bagłanrajatu kierujemy słowa zaakceptowane przez Króla Wielkiej Monarchii.

Nie mogła szanownym Sanjasinom umknąć przemiana jaka zaszła w ostatnich czasach w Wielkiej Monarchii. Przygotowanie praw pisanych, uregulowanie precedensowych rozwiązań z jednoczesnym poszanowaniem tradycji to dopiero początek znaczących reform. W poszukiwaniu najlepszych rozwiązań Gremium często sięgało do istniejących na południu. Biorąc pod uwagę pokojowe współistnienie, jakie łączy nasze kraje, Król proponuje Marchii ustanowienie ambasady w Pakacie, a sam chciałby w miejscu wyznaczonym przez Sejm umiejscowić własną reprezentację, kierowaną przez Genko Hitotsu z ludu Arbore.

Na znak współpracy sugerujemy wspólne obrady Sejmu Bagłańskiego z realuńskim Plenarium. Chcielibyśmy uradzić wspólną strategię bezpieczeństwa Morza Ślubnego, szczególnie narażonego w wyniku napięć obecnych w Suritanie. Wielkiej Monarchii zależy na bezpieczeństwie kupców, i proponujemy by powstała komisja wspólna Realuńskiej Gildii i przedstawicielstwa Bagłanrajatu, która wydawałaby dokumenty dla kupców, przez co zapewniona byłaby im nietykalność w razie wystąpienia działań wojennych na terytorium Suritanu. Wierzymy, że gdy spierają się polityki i religie, to dobro poddanych którzy starają się zapewnić sobie byt i utrzymanie nie powinno być narażane.

Ostatnią propozycją jest wzajemna pomoc antyheretycka. Ci, którzy sprzeniewierzyli się Kultowi i wiecznej przynależności zaciągniętej na siebie poprzez Zanurzenie, niechże wiedzą, że na terenie Bagłanrajatu nie znajdą azylu. Niech będą oni wydawani w areszt reprezentantom Gildii, którzy przybywają z Ól-Fasnach regularnie na wybrzeża Marchii. Podobnie heretycy którzy depczą świętą ziemię bez zezwoleń sanjasińskich, oraz inni świętokradzcy będą na terenie Wielkiej Monarchii ujmowani, i zgodnie z ustaleniami wzajemnymi będą paleni na miejscu lub wydawani władzom Bagłańskim - wedle życzenia przyjaciół z Południa.

Galaktis Petra

Rutar Quaregna nakazał przekazać władzom Galaktis Petra swój zawód co do braku zaproszenia dla reprezentacji Realunu na Wielkie Święta Wina. Wierzy, że Galaktis Petra jako kraj podobny Wielkiej Monarchii - podobnie ceniący miód i mleko, ale ponad przyjemności życia ceniący sobie pokój i chętnie przekuwający swe miecze na sierpy, nawiąże relacje z krajami Unii Północnej - Lantią i Wielką Monarchią.
W ramach swej dobrej woli proponujemy podpisanie układu handlowego, przez morską bliskość naszych krain. Podpisanie standardowego układu o nieagresji pozostawiamy do uznania hierarchów petriańskich.

Otwarci jesteśmy na negocjacje co do założenia wzajemnych Ambasad, oraz na inne inicjatywy mające zbliżyć nasze narody.

Kiranyaga

Biorąc pod uwagę charakterystykę Kiranyagi i preferowanie przez tychże słownych ustaleń, do Kiranyagi Shu no Seifuku wysłał dyplomatę i sekretarza. Wynajęto także jednego z realuńskich kupców, którzy obeznany był w językach kirdżyckich.

Rozległość włości Króla o dwóch głowach budzi podziw wśród arystokracji Wielkiej Monarchii. Bogactwo narodów Kiranyagi jest dla Gildii niemierzalne. Przez wzgląd na łączność dyplomatyczną Królestwa z naszym bliskim sojusznikiem - Lantią - pragniemy zawrzeć podobne pakty o handlu i nieagresji. Pora rozpocząć epokę współpracy również między naszymi państwami.

Wielka Monarchia chce wykazać dobrą wolę na początku relacji. Na terenach Monarchii Realun - która jak wiadomo akceptuje niewolnictwo - znaleźć można także tych, którzy wywodzą się z prowincji niedawno zajętych przez Imperium Słońca. Król Rutar gotów jest wyzwolić wspomnianych niewolników, i na okrętach Realuńskiej Gildii przewieźć ich na ojczyste terytoria. Byłoby to także z korzyścią dla Króla Anokye, który przez gest pojednania pokazałby także, że dba o narody które bierze pod swoją opiekę.

Lantia

Do przyjaciół z Lantii skierowaliśmy już dotyczące Unii Północnej poselstwa. Jednakże także tutaj chcemy wysunąć propozycję ustanowienia ambasad - ze strony Monarchii przewodziłby jej Umo Navisa, znany już Lantianom.

Informujemy, że język Lantiański uznajemy za obowiązujący język we wzajemnych relacjach dyplomatycznych, oraz w kwestiach Unii Północnej. Terytorium Północne, które straciło w bieżącym cyklu status terytorium okupowanego zostało nazwane Semirią, gdzie przesiedliliśmy zbiegłych z Lantii Semirów i udzieliliśmy im praw azylowych. Na terenie Semirii językiem obowiązującym stał się lantiański.
Co do An Eisul, które zostało włączone do Wielkiej Monarchii, znajdująca się tam mniejszość lantiańska znajduje się pod bezpośrednią opieką Księcia Amencerii, i mają prawo powrotu do Lantii, jeżeli taka będzie ich decyzja.

Biorąc pod uwagę wielokrotnie akcentowaną bliskość praw religijnych, Kult wysyła na terytoria Lantii swych Wołchwów, którym nakazaliśmy nawiązanie współpracy z lantiańskimi Lousa. Wiara w przodków będących duchami opiekuńczymi jest identyczna dla Kultu. Twierdzimy więc, że każdy Lantianin ma prawo stać się wyznawcą Kultu po przebyciu Zanurzenia w Błogosławionej Wodzie. Lantianie będą razem z Realuńczykami ucztować w Pałacu Idolatry w Zaświatach.

Bractwo Kielicha

Na Wyspę Nowego Przymierza również wysłano poselstwo. Narody całego świata niech wiedzą, że Wielka Monarchia gotowa jest współpracować nawet z najmniejszymi!

Tron w Pakacie oferuje zawarcie paktu o nieagresji, a także traktatu handlowego łączącego Wyspę Nowego Przymierza z realuńskimi szlakami handlowymi na Morzu Ślubnym. Faktorie handlowe na Ól-Fasnach, należące do Realunu zostaną otwarte dla kupców. Gotowi jesteśmy także na wydanie gwarancji terytorialnej dla Bractwa, przez co atak na Wyspę Nowego Przymierza spotka się z interwencją Batalionów Tętnice-Otwierających. Sugestie co do nawiązywania szczegółowej współpracy na polach, którymi Bractwo może być zainteresowane pozostawiamy lokalnym hierarchom.

Pozostałe deklaracje

W związku z odnalezieniem i wzięciem pod opiekę uchodźców z Zagubionej Wyspy przez Wielką Monarchię, Król Realunu ogłasza przyjęcie tytułu Powiernika Rajskiej Wyspy

Ostatnio edytowany przez Avogadro (2020-09-23 22:56:47)

Lliven

Teikoku - Zjednoczone Cesarstwo Południa i Północy

Dołączył: 2020-01-06

Liczba postów: 93

Odp: Dyplomacja Realuńska

Pomysł z zakładaniem ambasad spotkał się z aprobatą szogun i Srebrnego Kręgu - do Pakaty zdecydowano się na wysłanie dwóch ambasadorów, których mieszkańcy Monarchii poznali na Uroczystości Pożegnania: Tsu Yū, kapłankę Moeru, a także Abe Kaname, kapłana Unabary. Niech patronują handlarzom, kupcom, wszystkim Narodom Monarchii.

Wygląda na to, że podobieństwa między Cesarstwem a ludem Arbore mogą okazać się nie być przypadkowe. Zostaną wszczęte działania mające na celu zbadanie zakamarków prekoniunkcyjnego Teikoku w celu znalezienia potencjalnych informacji o ludzie Arbore i podobieństw u obu nacji.

Folke of the Radjlóst

Republika Radjlóst

Dołączył: 2020-03-08

Liczba postów: 135

Odp: Dyplomacja Realuńska

Republika zapewnia Monarchię Realun, że dotychczasowe postanowienia jak i stosunek Radjów do Monarchi nie uległ zmianie pomimo zmiany głowy państwa. Z przyjemnością powitamy dyplomatę zwanego Eryk Tryzny-Szykujący w Jötunnströnd a po obradach Rady Republiki wyślemy własnego stałego przedstawiciela do Pakaty.

Pakty handlowy oczywiście niech obejmuje również drogi lądowe. Co do sprawy Caws Defaid oraz nowo-powstałej granicy - sprawa zostanie wyjaśniona listami prywatnymi które wysłane zostały w pierwszej kolejności.

Jednocześnie przez fakt pojawienia się granic lądowych kierujemy przyjacielskie upomnienie w kierunku Shu no Seifuku. Jako przedstawiciel kraju o którym ciepło mówi się w granicach Republiki, kraju który zaproszony został i wysłał swoich przedstawicieli na Blót Pamięci, wspominanie w sposób powyższy o Rzezi Fargblarskiej jest niestosowne i mamy nadzieję, że więcej się nie powtórzy. Język taki oraz sformułowania nie sprzyjają smakowi miodu pitnego i piwa. Aby słowa te nie zostały rzucone na wiatr, pragniemy zaprosić Shu no Seifuku do stolicy Republiki, aby przekonał się o gościnności Radjów.

Fenthick

Zakon Bractwa Kielicha

Dołączył: 2020-05-29

Liczba postów: 25

Odp: Dyplomacja Realuńska

Sugerowanie że ktokolwiek musi gwarantować niepodległość Bractwa jest conajmniej obelgą. Dlatego też Wielki Mistrz uznał w swojej niepomiernej miłości do blizniego, że jest to winą głupoty i braku taktu a może zaślepienia? A nie celową potwarzą wymierzoną w Bractwo. Nie wydaje nam się by ktokolwiek był na tyle głupi by podjąć się oblężenia największej fortrecy na świecie.
Jesteśmy skłonni rozważyć traktat handlowy oraz jeśli Monarchia będzie czuła się zagrożona jesteśmy w stanie zagwarantować jej niepodległość zaś w przypadku ataku na jej terytoria możemy wysłać misję ratunkową aby zająć się nieporadnymi sojusznikami.

Avogadro

Monarchia Realun

Dołączył: 2020-03-05

Liczba postów: 143

Odp: Dyplomacja Realuńska

Cykl IX przyniósł wiele nowych wydarzeń. Radiańskie zaproszenie dla Złoto-Ustego Gremiusza pozwoliło mu lepiej poznać kulturę południowego Landfjallu. Tam też, podczas kulturalnego spożywania złotego trunku w jednej z karczm, przyłapali go królewscy urzędnicy z Administracyji Dyplomatycznej, przekazując mu projekty odpowiedzi międzynarodowych. Prędko więc te odpowiedzi przejrzał, naniósł poprawki które jego zdaniem były konieczne, i przekazał je do realizacji. Posłowie Realuńscy ponownie ruszyli w drogę.

Teikoku

Do Opiekunki Kansei no Kita, Szogun Akamatsu Sayako!

Słowem wstępu, jako Arborianin pragnę oddać ukłon mądrości, która decydowała o przysłaniu nam w charakterze ambasadorów owych dwóch kapłanów! Ich udział w koronacji Liwii Quaregny na Księżniczkę Arborii (i tym samym moją Panią), niezwykle podniósł rangę wydarzenia. Naszą nadzieją jest, że Ofiarnik Ika Bhasa, który przez nas wysłany został na ziemie Południa i Północy, również jest równie pożyteczny.

Co się tyczy wspólnych inicjatyw, doceniamy zgłoszenie się do Hanzy, pomysłu rozwijanego przez Realuńską Gildię. Wiemy, że cykl obecny będzie istotny jeśli chodzi o organizację jej działania, a zapewniamy, że Król Realunu wierzy we współpracę która ma zapewnić bezpieczeństwo Kupcom, niezależnie od ich poglądów, pochodzenia i wyznania.

Pozwolę sobie również na prywatną prośbę, jako należący do narodu bliskiego wam. Wśród arboriańskich druidów widać wyraźnie, jaki entuzjazm wzbudziło odrodzenie Arborii, a także przychylne teikockie oko spoglądające na bratni lud. Proponuję, by w Arborii pojawili się młodzi kawalerowie, by razem z innymi zagranicznymi młodzianami przekonać Księżniczkę do siebie - wszak na Liwii nie powinna skończyć się quareńska władza w Arborii, tego wymagają Fundamenty mówiące o jedności Monarchii. Wzbogacenie krwi Quaregnów i silniejszy związek z pobratymcami z dalekich ziem Izakaji są priorytetem dla naszego kraju.

Republika Radjlóst

Słowa poprzednio przekazane przez Posłów mogły być interpretowane jako obraźliwe, co w pełni rozumiemy. Nie cała Izakaja jest wszak tak gruboskórna jak serce Monarchii. Radiowie dosyć przekonali nas o swej gościnności - gdy dzielimy Landfjall, dzielimy pieniądz, dzielimy też część godności. Monarchia na swój sposób przekazała chęć utrzymania pokoju - gdy waleczni Kserowie graniczą z równie walecznymi Radiami, wyzwaniem bywa trzymanie łańcucha. Jednak potrafimy te wyzwanie udźwignąć jako dwie krainy miłujące pokój.

Pisząc te słowa, goszczę we włościach Republiki, smakując tutejszych piw. Niepokoję się jedynie wydarzeniami na północy - całe Gremium uważa, że zagrożenie pojawiające się w Murzasichle zostało zbagatelizowane niesłusznie. Teraz, gdy górale Mynyddwr zagrożeni są przez żyjących inaczej, musimy chronić jeden z Narodów Monarchii. Biorąc pod uwagę, że traktaty sojusznicze łączyły z Murzasichle zarówno Monarchię, jak i Republikę, naszym obowiązkiem wobec dawnych panów Rochowicy, jest oczyszczenie ich włości.

Wielka Monarchia prosi Republikę o pomoc - by dusze wymordowanych przez widziejmory zostały pomszczone, by w spokoju mogły ucztować w Zaświatach. Niechże Radiańskie Kompanie wraz z Realuńskimi Batalionami wymiotą plugastwo z północy Landfjallu, spalą skażoną ziemię do gruntu, wyburzą wszelkie spaczone zgnilizną budynki. Niech Murzasichle raz na zawsze zniknie z map, i odejdzie do historii wraz ze swoim wymarłym narodem. Będziemy się modlić za pokonanych, i uprosimy u Idolatry wpuszczenie ich do Pałacu w Zaświatach, jako posiadających dusze szlachetne.

Bractwo Kielicha

Zdajemy sobie sprawę, że Wielka Monarchia nie należy w Izakaji do dyplomatycznych arbitrów elegancji, jednak nawet jako państwo świeżo przyjmujące zagraniczne obyczaje w sztuce słowa międzynarodowego, uważamy, że Wielkiemu Mistrzowi zabrakło dostojeństwa którego powinno się oczekiwać od osoby tak wysoko postawionej. Dostojeństwa, mówimy my - Narody Monarchii mówią o braku oleju w głowie, jednak nie bez powodu rozdzielić należy opinie plebsu od dysput głów państw.

Podejmiemy rękawicę dyskusji, i upomnimy przyjacielstwo mieszkańców ziemi nazywanej przez Quarian Ól-Kjelih. Odwołamy się do krótkiej pamięci Mistrza, który słuchając naszych posłów był w stanie zapamiętać ostatnią propozycję i do niej się odnieść, ostentacyjnie ignorując postulaty kupców zrzeszonych w Realuńskiej Gildii.

Wyrażenie gotowości do współpracy w kwestiach wzajemnej ochrony - jakaż to potwarz, która ciąży na Unii Północnej - przecież to wzajemnie Lantia i Wielka Monarchia gwarantują sobie współpracę w ochronie swych włości przed obcą siłą. W swej najnowszej historii Realun obraził również nieistniejące Murzasichle, gdy zapowiedział swoją interwencję w pomocy dla górali, gdyby takowej potrzebowali. Zmarły Yrrat obelgą rzucił w przyjazne nam Teikoku, gorąco zapewniając o swoich intencjach pokojowych.

Tak też uważacie, że funkcjonuje świat, do którego przybyliście? Siedem Narodów Realunu to przybysze - jak wy! I wszyscy potrafią współpracować z pierwotnym ludem tego świata, z Quar i dynastią która od zarania dziejów przewodzi Wielkiej Monarchii - lecz wy do pięt nie dorosnęliście tym, którzy zjednoczyli się z nami.

Czyżbyśmy musieli wyrażać się językiem, który jest adekwatny dla rycerskiego bractwa? Mimo, że dla Arborianina jest to język trudny, spróbujmy więc rzec tak jak Naród w Szkarłacie - wy psy niewdzięczne, w swej pysze i pewności wreszcie utoniecie. Nie istnieje twierdza na świecie doczesnym, która gotowa jest bronić się na wieki wieków, a kto by sądził inaczej niechby się dla własnego dobra na własnej skórze nie musiał o tym przekonywać. Słowa Króla uznajecie za głupotę, podczas gdy na północy setki naszych przeciwników za takie stwierdzenie powiększały własnymi łbami Ysgarladzki Rynek Czaszki.

Rutar Quaregna jest zawiedziony, gdyż chęć współpracy z krainami obcych została po raz pierwszy tak bezczelnie odrzucona. Ludność nie powinna jednak płacić za pychę swych feudałów, dlatego kupcy z Ól-Kjelih dalej mają wstęp do faktorii Ól-Fasnach. Kiedy rycerstwo z wysepki stanie się przynajmniej tak dojrzałe, jak szkarłatna młodzież szykująca się do Powołania wojennego, to będziemy mieć o czym traktatować. Jako dyplomata sugeruję, by następne rozmowy rozpoczęte zostały przez solenne przeprosiny ze strony Wielkiego Mistrza.

Ostatnio edytowany przez Avogadro (2020-10-03 14:21:18)

Avogadro

Monarchia Realun

Dołączył: 2020-03-05

Liczba postów: 143

Odp: Dyplomacja Realuńska

Posłowie wysłani przez Realuńską Dyplomację poinformowali na dworach władców oraz co zacniejszych rodów szlacheckich Izakaji, że obrany na Księcia-Następcę Ryza Quaregna, jednocześnie Krwawy Książę i Gremiusz Wojen, jest stanu wolnego. Biorąc pod uwagę zwyczaj, ujęty w Przysiędze Królewskiej, gdy obejmie władzę najwyższą nie będzie mógł starać się o potomstwo, dlatego poszukiwana jest panna szlachetnego urodzenia, chętna by towarzyszyć w życiu przyszłego Króla Zaświatów i Hegemona Zandrii.

Podobnie, na wydaniu Panną jest Liwia Quaregna, Księżniczka Arborii, znana również pod imieniem Amaimitsu jako Najwyższa Druidka. Jeżeli lud Arbore zgodzi się na dziedziczność Wierzbowego Tronu, jej potomkowie zostaną po wsze czasy władcami północnych puszcz i zwierzchnikami Leszego.

Avogadro

Monarchia Realun

Dołączył: 2020-03-05

Liczba postów: 143

Odp: Dyplomacja Realuńska

Wielka Monarchia Realun ustami Króla Rutara Quaregny wzywa wszelkie kraje, utrzymujące kontakty dyplomatyczne z Pakatą, o dokonanie oficjalnego uznania Ól-Fasnach za własność Realuńskiej Korony.